Gastropareza: Różnice pomiędzy wersjami

Z GastroWiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 17: Linia 17:
==Postępowanie==
==Postępowanie==
===Ustalenie przyczyny===
===Ustalenie przyczyny===
*wykluczenie cukrzycy bądź złej kontroli cukrzycy (glikemia > 200 mg% może powodować spowolnienie opróżniania żołądkowego)
*wykluczenie cukrzycy bądź złej kontroli cukrzycy (glikemia > 200 mg% może powodować spowolnienie opróżniania żołądkowego) (29% przypadków)
*wykluczenie niedoczynności tarczycy
*wykluczenie niedoczynności tarczycy
::'''U każego pacjenta z podejrzeniem gastroparezy należy wykonać badania w kierunku cukrzycy i niedoczynności tarczycy!'''
::'''U każego pacjenta z podejrzeniem gastroparezy należy wykonać badania w kierunku cukrzycy i niedoczynności tarczycy!'''
*wywiady zabiegów bariatrycznych lub innych zabiegów na żołądku
*wywiady zabiegów bariatrycznych lub innych zabiegów na żołądku (zwykle jest skutkiem uszkodzenia nerwu błędnego) (13% przypadków)
*choroby układu nerwowego
*choroby układu nerwowego (parkinsonizm, amyloidoza, zespoły paranowotworowe)
*choroby autoimmunologiczne
*choroby autoimmunologiczne (twardzina układowa)
*wywiady zakażenia wirusowego przewodu pokarmowego (tzw. gastropareza powirusowa może z biegiem czasu ustąpić samoistnie u części pacjentów)
*wywiady zakażenia wirusowego przewodu pokarmowego (tzw. gastropareza powirusowa może po około roku ustąpić samoistnie u części pacjentów; gastropareza związana z neuropatią autonomiczną, która występuje po zakażeniach wirusami cytomegalii, Epstein-Barr i ospy wietrznej, może utrzymywać się przez kilka lat)
*leki (narkotyki, leki antycholinergiczne, analogi GLP-1, analogi amyliny - w miarę możliwości leki te należy odstawić przed postawieniem rozpoznania gastroparezy)
*leki (narkotyki, leki antycholinergiczne, analogi GLP-1, analogi amyliny - w miarę możliwości leki te należy odstawić przed postawieniem rozpoznania gastroparezy)
36% wszystkich przypadków stanowi gastropareza idiopatyczna. 





Wersja z 10:20, 16 sie 2015

Lavori.gif Gastropareza - zespół objawów wywołanych spowolnieniem opróżniania żołądka przy braku mechanicznej przeszkody dla tego opróżniania.

Rozpoznanie

Rozpoznanie gastroparezy stawiane jest po stwierdzeniu jej objawów, spowolnionego opróżniania żołądka oraz braku zwężenia bądź owrzodzenia odźwiernika.

Objawy

  • wczesna sytość
  • uczucie pełności poposiłkowej
  • nudności
  • wymioty
  • odbijanie
  • ból w nadbrzuszu
  • objawy choroby refluksowej oporne na leczenie

Objawy te nie są specyficzne dla gastroparezy - mogą występować m. in. w zapaleniu błony śluzowej żołądka, chorobie wrzodowej czy dyspepsji czynnościowej. Najmniej specyficznymi objawami są ból w nadbrzuszu i odbijanie.

Postępowanie

Ustalenie przyczyny

  • wykluczenie cukrzycy bądź złej kontroli cukrzycy (glikemia > 200 mg% może powodować spowolnienie opróżniania żołądkowego) (29% przypadków)
  • wykluczenie niedoczynności tarczycy
U każego pacjenta z podejrzeniem gastroparezy należy wykonać badania w kierunku cukrzycy i niedoczynności tarczycy!
  • wywiady zabiegów bariatrycznych lub innych zabiegów na żołądku (zwykle jest skutkiem uszkodzenia nerwu błędnego) (13% przypadków)
  • choroby układu nerwowego (parkinsonizm, amyloidoza, zespoły paranowotworowe)
  • choroby autoimmunologiczne (twardzina układowa)
  • wywiady zakażenia wirusowego przewodu pokarmowego (tzw. gastropareza powirusowa może po około roku ustąpić samoistnie u części pacjentów; gastropareza związana z neuropatią autonomiczną, która występuje po zakażeniach wirusami cytomegalii, Epstein-Barr i ospy wietrznej, może utrzymywać się przez kilka lat)
  • leki (narkotyki, leki antycholinergiczne, analogi GLP-1, analogi amyliny - w miarę możliwości leki te należy odstawić przed postawieniem rozpoznania gastroparezy)

36% wszystkich przypadków stanowi gastropareza idiopatyczna.


Bibliografia

  • Michael Camilleri, Henry P. Parkman, Mehnaz A. Shafi, Thomas L. Abell i inni. Clinical Guideline: Management of Gastroparesis. „American Journal of Gastroenterology”. 108 (1), s. 18-37, 2013.